Van Werkdruk naar Werkgeluk: De Samenhang tussen Mentale Belasting, Vervulling van Psychologische Basisbehoeften, Bevlogenheid en Werkgeluk
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2020-07-05
Language
nl
Document type
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title
ISSN
Volume
Issue
Startpage
Endpage
DOI
Abstract
Het verhogen van werkgeluk kan leiden tot gezondere, productievere en creatievere
werknemers. Bestaande kennis over hoe werkgeluk tot stand komt is echter gebaseerd op
situaties waarin werknemers op kantoor of vrijwillig thuiswerken. Met de komst van de
COVID-19 pandemie is er echter een nieuwe situatie ontstaan waarin iedereen zoveel mogelijk
verplicht moet thuiswerken. Het is nog onbekend of deze verandering gevolgen heeft voor het
werkgeluk en hoe het voorspeld kan worden. In dit onderzoek is daarom onderzocht welke
factoren het werkgeluk voorspellen van medewerkers die overwegend thuiswerken tijdens de
COVID-19 pandemie. Tevens is getoetst hoe consistent de relaties tussen deze factoren en
werkgeluk zijn over tijd omdat het mogelijk is dat relaties instabiel zijn of sterker worden.
Hiervoor is een procesmodel opgesteld en uitvoerig getoetst bij medewerkers van Kaak.
Verwacht werd dat de basic psychological need satisfaction (BPSN) theory en hulpbronnen van
steun en feedback en taakeis mentale belasting uit het job demands-resource (JD-R) model
samen met bevlogenheid werkgeluk voorspellen en dat deze relaties consistent zijn over tijd.
De samenhang tussen het vervulling van basisbehoeften autonomie en verbondenheid met
werkgeluk bleek consistent positief. Dit werd gedeeltelijk verklaard door verbondenheid.
Tevens bleek de samenhang tussen mentale belasting en de vervulling van basisbehoeften
autonomie en verbondenheid consistent negatief, maar hingen de hulpbronnen vanuit het JD-R
model slechts wisselend samen met de vervulling van de basisbehoeften. De samenhang tussen
de basisbehoeften van de BPSN-theorie en werkgeluk lijkt dus stand te houden in unieke
situaties waarin werknemers verplicht thuiswerken, terwijl de exacte rol van de gekozen
factoren uit het JD-R model nog onduidelijk is. Er wordt voorgesteld om interventies op te
zetten die specifiek inspelen op de vermindering van mentale belasting, en de vervulling van
de behoefte aan autonomie en verbondenheid om het werkgeluk van medewerkers proberen te
verhogen in situaties die vergelijkbaar zijn met de COVID-19 pandemie.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Sociale Wetenschappen