Heiderijk Nijmegen-Mook : Een analyse van het beleidsproces rond de heideontwikkeling tussen Nijmegen en Mook
| dc.contributor.advisor | Gersie, J. | |
| dc.contributor.author | Poppink, Roel | |
| dc.date.issued | 2012-07 | |
| dc.description.abstract | De natuurbeleidsvoering is in Nederland al jaren aan verandering onderhevig. Een belangrijke trend die daarbij zichtbaar is, is een verschuiving van een centrale sturing naar een meer decentrale sturing. Provincies namen sinds de jaren ’90, met de invoering van het concept Ecologische Hoofdstructuur (EHS), steeds meer verantwoordelijkheden over van het Rijk en moesten daarbij samenwerking zoeken met andere overheden en marktpartijen. Het natuurbeleid was altijd vooral gebaseerd op biologische en ecologische wetenschappelijke kennis. Door de meer decentrale beleidsvoering begonnen ook andere visies een rol te spelen. Deze visies vragen ook vaak aandacht voor andere functies van natuur, bijvoorbeeld recreatie (zie hoofdstuk 1). Omdat er veel tegengestelde visies en belangen zijn en partijen er bij natuurbeleidsprojecten samen uit moeten komen wordt er veel onderhandeld. Deze onderhandelingen verlopen echter niet altijd even soepel. Soms ontstaat er zelfs zoveel onenigheid dat een natuurbeleidsproject stil wordt gelegd. Dit was ook bij het project ‘Heiderijk NijmegenMook’ het geval. Heiderijk is een project waarbij in een groot bosgebied tussen Nijmegen en Mook delen van het bos worden gekapt om op die plaats heide te ontwikkelen. De reden voor deze heideontwikkeling is om bepaalde diersoorten die er leven en die gebonden zijn aan heide meer kansen te geven. Echter was niet iedereen het eens met de boskap. Er werden actiegroepen opgericht, de media werd erbij gehaald en uiteindelijk is het project helemaal stil komen te liggen (zie hoofdstuk 2). Omdat natuurbeleidsprojecten in Nederland wel vaker moeizaam verlopen is in dit onderzoek besloten om het besluitvormingsproces van Heiderijk te evalueren. Er wordt onderzocht waarom het zo uit de hand is gelopen en of dit had kunnen worden voorkomen. Met de resultaten van deze evaluatie wordt geprobeerd een bijdrage te leveren aan een succesvoller verloop van toekomstige natuurbeleidsprojecten. Om de evaluatie uit te voeren is gebruik gemaakt van de theorie Procesmanagement. Procesmanagement is een benadering ontworpen door de Bruijn, ten Heuvelhof en in ’t Veld (2008) en gaat er vanuit dat ieder besluitvormingsproces is opgebouwd uit vier zogenaamde kernelementen: ‘openheid’, ‘bescherming van kernwaarden’, ‘voortgang’ en ‘inhoud’. Wat deze kernelementen inhouden wordt kort besproken in paragraag 1.3 en uitgebreider uitgelegd in hoofdstuk 3. De centrale vraag en deelvragen van dit onderzoek zijn grotendeels gebaseerd op de Procesmanagement-benadering: Hoe kan de gang van zaken rond de besluitvorming van het project Heiderijk verklaard worden vanuit Procesmanagement? | en_US |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/123456789/2583 | |
| dc.language.iso | nl | en_US |
| dc.thesis.faculty | Faculteit der Managementwetenschappen | en_US |
| dc.thesis.specialisation | Bachelor Geografie, Planologie en Milieu | en_US |
| dc.thesis.studyprogramme | Bachelor Geografie, Planologie en Milieu | en_US |
| dc.thesis.type | Bachelor | en_US |
| dc.title | Heiderijk Nijmegen-Mook : Een analyse van het beleidsproces rond de heideontwikkeling tussen Nijmegen en Mook | en_US |
Files
Original bundle
1 - 1 of 1