Spraakprofiel van stotterende kinderen.

dc.contributor.advisorFranken, M.C.
dc.contributor.advisorJanse, E.
dc.contributor.authorBijkerk , Anna
dc.date.issued2022-06-28
dc.description.abstractAchtergrond: Bij stotteren is het produceren van vloeiende spraakbewegingen verstoord. Stotteren kan zich ontwikkelen tussen de leeftijd van twee tot vier jaar (American SpeechLanguage-Hearing Association, 2021). Het kan vervolgens spontaan herstellen of aanhouden. Tot op heden is etiologie van stotteren nog onduidelijk. Dit komt doordat stotteren een multifactoriële stoornis is: verschillende factoren kunnen invloed hebben op stotteren (Blom et al. 2020). Verschillende onderzoeken naar de spraakvaardigheden hebben aangetoond dat stotterende kinderen over het algemeen over mindere spraakvaardigheden bezitten dan vloeiend sprekende kinderen. Een duidelijk spraakprofiel dat de spraakvaardigheden van stotterende kinderen in kaart brengt, is echter nog niet onderzocht. Doel: Het doel van deze scriptie is daarom om een spraakprofiel op de stellen van verschillende spraakvaardigheden van stotterende kinderen. Hierbij wordt gekeken naar de fonologische vaardigheden, de spraakproductie, de variabiliteit van de spraak en de spraakmotorische vaardigheden van stotterende kinderen. Door het in kaart brengen van deze vaardigheden ontstaat een compleet beeld van de spraakvaardigheden van stotterende kinderen wat inzicht kan geven op de onderliggende spraakprocessen aan stotteren. Methode: Bij 74 stotterende kinderen werd het Computer Articulatie Instrument (Maassen et al., 2019) afgenomen. Dit instrument onderzoekt verschillende spraakvaardigheden bij kinderen. De resultaten werden vervolgens vergeleken met de normgegevens, gebaseerd op de spraakvaardigheden van vloeiend sprekende kinderen. Op deze manier kon worden gekeken naar verschillen in onderliggende processen aan de spraakproductie die van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van het stotteren. Resultaten: De stotterende participanten scoorden geen afwijkende resultaten op het CAI. Op de Benoemtaak, de Nonwoordimitateitaak, Nonwoord- en Woordrepetitietaak en de Diadochokinesetaak werd binnen de norm gescoord. Op de verschillende taken werd wel invloed van complexiteit van de taak gevonden. Dit was echter overeenkomend met de resultaten van de vloeiend sprekende kinderen. Conclusie: Uit dit onderzoek is gebleken dat de stotterende kinderen niet afwijken van de vloeiend sprekende kinderen op het gebied van de fonologische vaardigheden, spraakproductie, variabiliteit in de spraak en spraakmotorische vaardigheden. Dit betekent dat de spraakvaardigheden van stotterende kinderen gelijk zijn aan de spraakvaardigheden van VI vloeiend sprekende kinderen. Nader onderzoek moet uitwijzen of dit resultaat reproduceert bij een grotere groep stotterende kinderen waarbij het in 2019 uitgegeven CAI wordt afgenomen.
dc.identifier.urihttps://theses.ubn.ru.nl/handle/123456789/15335
dc.language.isonl
dc.thesis.facultyFaculteit der Letteren
dc.thesis.specialisationspecialisations::Faculteit der Letteren::Master Taalwetenschappen/Linguistics::Taal- en spraakpathologie
dc.thesis.studyprogrammestudyprogrammes::Faculteit der Letteren::Master Taalwetenschappen/Linguistics
dc.thesis.typeMaster
dc.titleSpraakprofiel van stotterende kinderen.
Files
Original bundle
Now showing 1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
Name:
Scriptie MA Taalwetenschappen Bijkerk A.pdf
Size:
977.02 KB
Format:
Adobe Portable Document Format