Spraakprofiel van stotterende kinderen.
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2022-06-28
Language
nl
Document type
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title
ISSN
Volume
Issue
Startpage
Endpage
DOI
Abstract
Achtergrond: Bij stotteren is het produceren van vloeiende spraakbewegingen verstoord.
Stotteren kan zich ontwikkelen tussen de leeftijd van twee tot vier jaar
(American SpeechLanguage-Hearing Association, 2021). Het kan vervolgens spontaan herstellen of aanhouden.
Tot op heden is etiologie van stotteren nog onduidelijk. Dit komt doordat stotteren een
multifactoriële stoornis is: verschillende factoren kunnen invloed hebben op stotteren (Blom
et al. 2020). Verschillende onderzoeken naar de spraakvaardigheden hebben aangetoond dat
stotterende kinderen over het algemeen over mindere spraakvaardigheden bezitten dan
vloeiend sprekende kinderen. Een duidelijk spraakprofiel dat de spraakvaardigheden van
stotterende kinderen in kaart brengt, is echter nog niet onderzocht.
Doel: Het doel van deze scriptie is daarom om een spraakprofiel op de stellen van
verschillende spraakvaardigheden van stotterende kinderen. Hierbij wordt gekeken naar de
fonologische vaardigheden, de spraakproductie, de variabiliteit van de spraak en de
spraakmotorische vaardigheden van stotterende kinderen. Door het in kaart brengen van deze
vaardigheden ontstaat een compleet beeld van de spraakvaardigheden van stotterende
kinderen wat inzicht kan geven op de onderliggende spraakprocessen aan stotteren.
Methode: Bij 74 stotterende kinderen werd het Computer Articulatie Instrument
(Maassen et al., 2019) afgenomen. Dit instrument onderzoekt verschillende
spraakvaardigheden bij kinderen. De resultaten werden vervolgens vergeleken met de
normgegevens, gebaseerd op de spraakvaardigheden van vloeiend sprekende kinderen. Op
deze manier kon worden gekeken naar verschillen in onderliggende processen aan de
spraakproductie die van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van het stotteren.
Resultaten: De stotterende participanten scoorden geen afwijkende resultaten op het
CAI. Op de Benoemtaak, de Nonwoordimitateitaak, Nonwoord- en Woordrepetitietaak en de
Diadochokinesetaak werd binnen de norm gescoord. Op de verschillende taken werd wel
invloed van complexiteit van de taak gevonden. Dit was echter overeenkomend met de
resultaten van de vloeiend sprekende kinderen.
Conclusie: Uit dit onderzoek is gebleken dat de stotterende kinderen niet afwijken van
de vloeiend sprekende kinderen op het gebied van de fonologische vaardigheden,
spraakproductie, variabiliteit in de spraak en spraakmotorische vaardigheden. Dit betekent dat
de spraakvaardigheden van stotterende kinderen gelijk zijn aan de spraakvaardigheden van VI
vloeiend sprekende kinderen. Nader onderzoek moet uitwijzen of dit resultaat reproduceert bij
een grotere groep stotterende kinderen waarbij het in 2019 uitgegeven CAI wordt afgenomen.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Letteren