Abstract:
In deze tekst staat jeugdroman Zwarte Sneeuw (2000) van Simone van der Vlugt centraal. Er wordt een historische context bij de roman geboden aan de hand van drie belangrijke thema’s uit het verhaal: de aardappelmisoogsten waarmee delen van Europa halverwege de negentiende eeuw te maken kregen, kinderarbeid in negentiende-eeuws Nederland en mijnrampen in Limburg. De roman is geanalyseerd op basis van twee concepten uit het onderzoeksveld van historical disaster studies, namelijk het concept emotional communities en goddelijke voorzienigheid als een verklaring voor rampen.
