Abstract:
Na de tweede wereldoorlog stond het Nederlandse cultuurbeleid in het teken van de zogenaamde cultuurspreiding: het trekken van nieuwe groepen mensen voor het consumeren van (hoge) cultuur. De daadwerkelijke implementatie hiervan door (de verschillende lagen van) de overheid is onderbelicht, waar ik met deze casus over het toneelspreidingsbeleid van de provincie Gelderland verandering in wil brengen. Door te kijken naar de verschillende subsidies, de nieuw opgerichte cultuurorganen en de verschillende provinciale hervormingsplannen wordt niet enkel gekeken naar de rol van de provincie, maar ook naar de algemene inmenging van de overheid op dit gebied in het algemeen.
