Abstract:
Huidig onderzoek naar de effectiviteit van de game ‘Schatzoekers’ was tweeledig. Middels akoestische maten zijn verschillen tussen pre- en post-game vergeleken. Daarnaast werd gebruik gemaakt van foneemafstanden, berekend aan de hand van orthografische transcripties.
Uit de akoestische resultaten bleek dat de groep sprekers met de ziekte van Parkinson zoals verwacht een significant lagere minimale toonhoogte lieten zien post-game. Op gebied van luidheid was geen verbetering zichtbaar post-game. De participanten lieten onderling niet voor dezelfde akoestische maten significante verandering tussen pre- en post-game zien. De foneemafstanden bij de groep parkinsonpatiënten bleken significant hoger voor pre-game dan post-game.
Concluderend kan worden gesteld dat er zowel akoestisch als perceptueel vooruitgang te zien is door gebruik van de game. Dit verschil was niet voor alle participanten gelijk. In de praktijk zal een professional moeten beoordelen of de game toepasbaar is voor de te behandelen patiënt.
