De uitdagingen van de natuurwetenschappen in het Antropoceen

Abstract

De aarde is een unieke en uitermate complexe planeet, die niet te begrijpen is op basis van eenvoudige natuurwetmatigheden. Het nieuwe geologische tijdperk waarin het aardse klimaat en de atmosfeer de gevolgen ondervinden van menselijke activiteit en daar vervolgens ook actief op reageren heet het Antropoceen. Moderne natuurwetenschappers zien de aarde van oudsher als een object, ‘de natuur’ een object dat stabiel en beheersbaar is en waar door de mens gebruik van gemaakt kan worden. Ik bespreek de karakteristieken van de moderne wetenschap, zoals objectivisme, dualisme tussen mens en natuur, mechanisatie en mathematisering. Vervolgens komen de auteurs Bruno Latour en Jürgen Renn aan bod met hun kritiek op de moderne wetenschap en hun visie op de nieuwe relatie tussen de mens, de en natuur en het klimaat in het tijdperk van het Antropoceen. Uiteindelijk probeer ik de volgende hoofdvraag te beantwoorden. Hoe kunnen of moeten de natuurwetenschappen zich aanpassen aan de nieuwe conditie van het Antropoceen en hoe kunnen ze een rol spelen voor het voortbestaan van de mens op aarde in het Antropoceen?