Deeltijdwerk in het primair onderwijs. Een onderzoek gericht op flexibele regelingen die een positieve werking kunnen hebben op het meer willen werken van leerkrachten

Abstract

Leerkrachten met een goede werk-privé balans zijn eerder geneigd om een dag extra te werken dan leerkrachten met een mindere werk-privé balans. Uit het onderzoek is tevens naar voren gekomen dat deze werk-privé balans kan worden verstoord door een tijdsdruk die als hoog wordt ervaren, een werkdruk die als hoog wordt ervaren en door het moeten verlenen van mantelzorg. Bij het aanbieden van de vier flexibele regelingen (de vignetten) is naar voren gekomen dat de leerkracht allereerst bij alle vier de regelingen eerder geneigd is om een extra dag te werken als zij inschatten dat ze daardoor geen slechtere werk-zorg balans ervaren. Daarnaast is naar voren gekomen dat de flexibele regeling ‘opnemen extra vakantie’ als meest populair wordt gezien door de leerkrachten, waarbij tevens naar voren is gekomen dat zij eerder geneigd zijn om een dag extra te werken met deze regeling als wordt verwacht dat de ervaren werkdruk, de ervaren werk-zorg balans en de ervaren tijdsdruk meer op hetzelfde niveau blijven. De conclusie is daarom dat de ervaren werkdruk, de ervaren tijdsdruk en de ervaren werk-zorgbalans invloed hebben op de keuzes in werkuren en dat de flexibele regeling ‘opnemen extra vakantie’ de meest geschikte beleidsinterventie lijkt om in de toekomst te gaan gebruiken.