Gehuisvest in het levensverhaal. Hoe jongeren de ervaring van dak- en thuisloos worden interpreteren en integreren in hun levensverhaal.

Abstract

Dit kwalitatief-fenomenologisch onderzoek gaat in op de ervaring van het dak- en thuisloos worden bij jongeren, uitgaande van de narratieve theorie van McAdams. Met behulp van een semigestructureerd interview gebaseerd op het LISA model (Radboud Universiteit, z.d.), is er gekeken of dak- en thuisloos worden een ervaring van contingentie is en hoe de jongeren deze levensgebeurtenis interpreteren en integreren in hun levensverhaal. In het onderzoek komt naar voren dat het dak- en thuisloos worden een ervaring van contingentie is. Vervolgens is op basis van de integratie modi van Kruizinga et al. (2017) en het ADCL-schema van Scherer-Rath (2013a) gekeken naar het interpretatie- en integratieproces van de jongeren. Het onderzoek bevestigt dat het dak- en thuisloos worden een complex proces is dat als negatief wordt ervaren door de jongeren. Echter zijn de jongeren in staat om er toch een positieve betekenis aan te geven.