De Fontibus Salvatoris - Over herkomst, gebruik en iconografie van een twaalfde-eeuws doopvont in Maastricht en Brussel

Abstract

In 1994 zijn er twee brokstukken van een twaalfde-eeuws doopvont aangekocht door de Stichting Schatkamer Sint Servaas. Van ditzelfde doopvont zijn nog twee andere fragmenten bekend die in het Museum voor Kunst en Geschiedenis liggen. Over deze doopvont als geheel is in 1980 een artikel verschenen van Jean-Claude Ghislain, waarbij hij vele stellingen poneert, vrijwel alle zonder toereikende argumentatie. In dit onderzoek is er geprobeerd te achterhalen hoe Ghislain tot zijn conclusies op het gebied van herkomst, gebruik en iconografie is gekomen en of deze stand kunnen houden. Uiteindelijk is het gebleken dat zowel de conclusies over de herkomst binnen het Maasland en de apostel- en Sint Nicolaas-iconografie meer genuanceerd moeten worden, omdat er nog vele zaken onduidelijk zijn. Betreffende het gebruik is deze doopvont te plaatsen binnen de twaalfde-eeuwse ontwikkelingen van het doopritueel en komt deze doopvont daarmee ook qua iconografie overeen met vele andere doopvonten uit deze periode.