Zuid-Limburgse kernrampenproblematiek : Over felle kritiek wat betreft veiligheidsbeleid

Abstract

Er is de afgelopen tijd veel discussie ontstaan over de kerncentrale van Tihange. De reactoren zijn al vrij oud en tonen gebreken, maar desondanks heeft de Belgische federale overheid besloten om alle reactoren langer open te houden. Met de kernramp van Fukushima in het achterhoofd is men zich er bewuster van geworden dat er ook een ramp kan gebeuren in Tihange. Zuid-Limburg is een gebied dat dan getroffen kan worden en dat vraagt om maatregelen. Juist over het veiligheidsbeleid gaat de discussie. Er lijken wel enkele maatregelen te zijn, maar dan vooral op nationaal niveau. Op regionaal niveau is men in eerste instantie weinig bezig geweest met de beleidsvorming met betrekking tot Tihange. In Zuid-Limburg heerste er daarom weinig duidelijkheid over het veiligheidsbeleid en dit heeft ertoe geleid dat er felle kritiek is geuit door bepaalde partijen. Deze partijen zijn met name te vinden in de ‘Groene’ kanten van de samenleving. Het gaat dan om partijen zoals GroenLinks en Greenpeace. De voorzitter van de Veiligheidsregio, tevens burgemeester van de gemeente Maastricht, de heer Onno Hoes, is lid van de VVD. Het lijkt voor de hand te liggen dat politieke kleur een belangrijke rol speelt binnen deze kwestie, maar hier is niet iedereen het over eens. De nadruk zou niet direct op politieke kleur moeten liggen, aangezien het een discussie is over veiligheid en geen discussie over kerncentrales en kernenergie. Binnen dit onderzoek is er getracht om meer inzicht te krijgen wat betreft de invloed van de ramp in Fukushima op het veiligheidsbeleid voor Tihange. Daarnaast is geprobeerd om inzicht te krijgen in de geuite kritiek en om meer duidelijkheid te creëren voor buitenstaanders wat betreft het veiligheidsbeleid. Door middel van een uitvoerige literatuurstudie, een grondige documentanalyse en interviews met verschillende respondenten, is er getracht om de benodigde informatie te vinden, om vervolgens tot een objectieve conclusie te komen. Er zijn vier factoren onderzocht die een mogelijke bijdrage kunnen hebben aan de felle kritiek. Er is gekeken naar de mate waarin het probleem serieus wordt genomen, er is gekeken naar de beleidsmatige aspecten, er is gekeken naar de mate van openheid en er is gekeken naar de mate van multi-level governance. Het is gebleken dat alle vier de factoren een bijdrage leveren aan de geuite kritiek.