De ontdekking van de Noordzee: Semantisch onderzoek naar de Noordzee in de Angelsaksische en Frankische Latijns-christelijke traditie van 600 tot 900 na Chr.

Abstract

Deze studie onderzoekt aan de hand van semantiek hoe vroege middeleeuwers binnen de Latijns-christelijke traditie wonend aan de Noordzee hun eigen wereld afbakenden en welke waarden ze hieraan verbonden. De verstoring van het florerende maritieme klimaat in 793 door een dreiging van buitenaf staat in de conclusie centraal. Zoals Peter Burke een Europese identiteit identificeert in tijden van conflict, zie je hier ook juist in tijden van angst het gevoel van een Mare Nostrum opkomen onder Noordzeebewoners. Het zou twee eeuwen duren voordat het Noordzeegebied zich van deze mentaliteitsverandering zou herstellen, maar in de achtste eeuw was Brittanica even niet slechts een uithoek van de wereld, zochten de Franken toenadering in het noorden en ‘ontdekten’ ze de zee. Daarmee was de Noordzee een korte tijd deel van de gemeenschappelijke wereld; een mare nostrum.