Lening op afbetaling : Een onderzoek naar de impact van overheidsmaatregelen op de microfinancieringssector in de Filippijnen

Abstract

Armoedebestrijding blijft een van de grootste huidige mondiale kwesties. Armoede heeft namelijk niet alleen direct effect op de ruim één miljard mensen die in ellende leven maar ook op thema’s als ontwikkeling, democratie, terrorisme en vrede. Een van de maatregelen die de overheid kan nemen om armoede te bestrijden, is het stimuleren van de locale economie door middel van het aanbieden van microfinanciering aan micro-ondernemers. Zij bevinden zich meestal in de informele sector, welke in ontwikkelingslanden vaak wordt gekenmerkt door het bestaan van vicieuze cirkels. Hierdoor is het nauwelijks mogelijk om aan de armoede te ontsnappen. Interveniëren door middel van het aanbieden van financiële diensten (microfinanciering) kan dergelijke cirkels doorbreken. Microfinanciering is tegenwoordig een populair middel dat wereldwijd grote aandacht krijgt en in belang lijkt toe te nemen. Ook in de Filippijnen is het aantal aanbieders van financiële diensten voor de armen continu groeiende. Er is dan ook grote vraag naar: het land heeft ruim 32 miljoen inwoners die onder de officieel vastgestelde armoedegrens leven. Aan deze vraag kan nauwelijks worden voldaan. Voor de Filippijnse overheid is een grote rol weggelegd voor de effectieve verspreiding van microfinanciering. Ze biedt vanaf de jaren ’90 enerzijds microfinanciering aan en creëert anderzijds een wettelijk kader waarbinnen microfinanciering wordt gestimuleerd. De overheid kan hierbij worden beschouwd als the architect of a positive enabling environment. De hoofdvraag van dit onderzoek luidt: Hebben overheidsmaatregelen op het gebied van microfinanciering vanaf begin jaren ’90 geleidt tot een positieve impuls voor de informele sector en de bestrijding van armoede in de Filippijnen?