Bestaande beelden nieuw leven inblazen. Kunsthistorische referenties in het werk van Ron Mueck.

Abstract

De sculpturen van Ron Mueck bevinden zich in een spanningsveld tussen hyperrealisme én kunstmatigheid. Zijn werk bevat diverse intertekstuele verwijzingen: Mueck alludeert onder meer op Pinokkio, Tiepolo en Giambologna en herneemt bekende christelijke iconografische motieven zoals de christusfiguur aan het kruis of in ontmoeting met de ongelovige Thomas (Caravaggio). Een analyse van zeven kunstwerken (waaronder Dead Dad, Angel en Wild Man) maakt duidelijk hoe Mueck speelt met bekende beelden uit de westerse kunst- en cultuurgeschiedenis. Zijn allusies nodigen de kijker uit om zich te verbinden met de werken en te reflecteren over humanistische concepten. Ondertussen presenteert de kunstenaar zich als een moderne Pygmalion, die niet alleen zelfgemaakte mensfiguren maar ook bestaande kunst nieuw leven inblaast.