Het Effect van Reducties op het Taalbegrip in NT-2

Abstract

In spontane spraak worden uitingen vaak korter uitgesproken dan in formele spraak. In reducties worden segmenten weggelaten waardoor een uiting als ‘ik weet niet of’ verandert in ‘kweenief’. Uit onderzoek naar leerders van het Nederlands op B1 niveau blijkt dat reducties het begrip van een tweede taal bemoeilijken (Ernestus & Giezenaar, 2015). Om te achterhalen of reducties ook problematisch zijn voor mensen die meer met de taal in aanraking komen wordt in deze thesis onderzocht of reducties ook voor moeilijkheden zorgen op een hoger taalniveau. Door middel van een dictee bestaande uit gereduceerde zinnen uit een corpus met spontane gesprekken (ECSD, Ernestus, 2000) en een ander dictee met exact dezelfde zinnen die ongereduceerd zijn uitgesproken door dezelfde spreker, is bij 21 proefpersonen op B2-niveau onderzocht of reducties effect hebben op het taalbegrip. De resultaten laten zien dat er significant vaker nul fouten in een zin worden gemaakt bij ongereduceerde uitingen dan bij gereduceerde uitingen. Er kan geconcludeerd worden dat reducties, net als op B1-niveau, problematisch zijn voor het taalbegrip van leerders van het Nederlands op B2-niveau.