Ouderen: Mobiliteitsarm of -rijk? Een kwalitatief onderzoek naar de mobiliteitssituatie onder thuiswonende ouderen in Nederlandse krimpgebieden met als casus gemeente Bronckhorst, regio Achterhoek

Abstract

Het groeiende aandeel ouderen in Nederland legt een druk op de samenleving. Vergrijzing komt het sterkst voor in krimpgebieden aan de randen van het land. Krimpregio’s worden aangewezen als gebieden met een grote kans op mobiliteitsarmoede. Binnen deze gebieden zijn veel ouderen woonachtig en juist ouderen vormen een kwetsbare groep met een grote kans op mobiliteitsarmoede. Mobiliteitsarmoede kan resulteren in sociaal isolement en maatschappelijke uitsluiting bij ouderen. Het huidige beleid focust zich voornamelijk op zorg en wonen, maar laat mobiliteit grotendeels buiten beschouwing. Dit kwalitatieve onderzoek naar de gepercipieerde mobiliteitssituatie onder thuiswonende ouderen in Nederlandse krimpgebieden moet uitwijzen of ouderen in krimpregio’s daadwerkelijk mobiliteitsarmoede ervaren, oftewel zichzelf als mobiliteitsarm of -rijk zien. Beïnvloedt inkomen, autobezit en geslacht de mate van de ervaren in de mobiliteitsarmoede, dan wel -rijkdom? Of spelen andere variabelen een cruciale rol? Dit onderzoek kijkt weg van de traditionele perspectieve, zoals de kwaliteit van het vervoersaanbod, en juist met een ‘people-centered’ blik. Vinden ouderen zichzelf mobiliteitsarm of -rijk?