Fenomenologie van de actie: hoe Nederlandse werkers in 1968-1972 hun gedeelde ervaringen uiten in stakingen

Abstract

Provo’s, Dolle Mina’s, en universiteitsbezettingen; deze bewegingen worden vaak uitgelicht als er gesproken wordt over Nederland aan het einde van de jaren 60. Het dominante beeld is er een van verandering: nieuwe sociale bewegingen kwamen op en vervingen de oude structuren.Wat vaak ontbreekt in dit beeld is een vorm protest die toen ook weer een opleving bevond: staken.

Aan de hand van de Strokartonstaking van 1969, de Rotterdamse havenstaking van 1970, en de ENKA-bezetting van 1972 word uitgelicht hoe stakers hun gedeelde ervaringen uitten in stakingen. Via verbale en fysieke uitingen van solidariteit creerden de stakers culturen van solidariteit die de staking onderbouwden en lieten voortzetten. Deze solidariteit baseerde zich op de gedeelde ervaringen van de werkers, met verschillende mates van succes.