Energietransitie in Nederland: het potentieel van waterkracht. Een onderzoek naar de barrières bij innovaties en de rol van lokale en regionale overheden

Abstract

Om verdere opwarming van de aarde te voorkomen is een energietransitie nodig van het gebruik van energie uit fossiele brandstoffen naar het gebruik van energie uit hernieuwbare energiebronnen. Een nog weinig gebruikte, maar potentiele hernieuwbare energiebron is waterkracht. Door het geringe hoogteverschil in Nederlandse rivieren was de energieopwekking uit waterkrachtcentrales in rivieren nooit rendabel en veroorzaakte deze veel vissterfte, maar door vernieuwde technieken worden deze problemen weggenomen. Toch is het aandeel waterkracht in Nederland erg klein voor een land dat voor negentien procent uit water bestaat. Dit onderzoek kijkt naar barrières en voorwaarden voor het succes van een lokaal duurzaam energie-initiatief op het gebied van water en betrekt hierbij ook de lokale en regionale overheden. Om de hoofdvraag te kunnen beantwoorden zijn drie verschillende waterkrachtcentrales in Nederland onderzocht. De benodigde informatie over barrières en voorwaarden voor het succes van de waterkrachtcentrale en de rol van overheden hierbij is verkregen door middel van literatuuronderzoek en interviews met betrokkenen. Uit dit onderzoek blijkt dat instituties een grote invloed hebben op het succes van waterkrachtcentrales. Deze instituties veroorzaken barrières, maar nemen tegelijkertijd ook andere barrières weg. Lokale en regionale overheden zorgen voor de vergunningverlening, maar kunnen daarnaast ook informatie, enthousiasme en tijd verschaffen.