Abdullah Azzam en motieven van buitenlandse moslimstrijders tijdens de Afghaanse Oorlog in de periode 1984-1989.

Abstract

Wat motiveert buitenlandse strijders om richting een buitenlands conflict te trekken? Door middel van theorie aangaande framing probeert deze scriptie dichter bij de ideologie en motivaties van buitenlandse strijders te komen. Op welke manier worden zij geworven? En van welke frames wordt gebruik gemaakt door de wervers? Deze scriptie richt zich op de casus Abdullah Azzam. Hij was de grote ideoloog van de Afghaanse jihad in de jaren ’80 en schreef teksten om zoveel mogelijk buitenlandse moslims te activeren. Zijn teksten worden geanalyseerd op diagnose, prognose en motivatieframes. Het blijkt dat Azzam gebruik maakte van religieuze, maar ook van andersoortige motieven om de buitenlandse moslimstrijders te activeren. Hij framede het conflict als een ideologische strijd die de jihad nodig had. Een islamitische staat werd verder als ideaal gezien. Door middel van religieuze autoriteiten en concepten probeerde hij de moslims te activeren tot participatie in de Afghaanse Oorlog.