Abstract:
Van liefhebbende echtgenote in De Overval tot onbevreesde verzetsstrijder in Zwartboek, de vrouw wordt in de naoorlogse Nederlandse speelfilm op uiteenlopende manieren gepresenteerd. Vrouwen worden verbeeld als slachtoffer, dader, omstander, verzetsstrijder of collaborateur. Sinds de jaren zestig is een opmerkelijke ontwikkeling te signaleren in de representatie van vrouwen in speelfilms over de Tweede Wereldoorlog. De verbeelding van de oorlog op het witte doek wordt namelijk beïnvloedt door, en beïnvloedt, het collectieve geheugen. De voortdurende verschijning van vrouwen in films geeft ons een inzicht in de contemporaine gedachtestromingen over vrouwen tijdens de oorlog. Dit stelt een belangrijke vraag ter discussie, net zo relevant als de vraag naar de werkelijke ervaring van vrouwen, namelijk welke plaats de vrouw krijgt toebedeeld in de collectieve herinnering aan de oorlog. Aansluitend op het snijvlak van gender, film, oorlog, historische representatie en collectieve herinnering staat in dit onderzoek de vraag centraal hoe de representatie van vrouwen in naoorlogse Nederlandse speelfilms is veranderd over een periode van 1960 tot nu.
