Abstract:
Zowel in de praktijk als de wetenschap is sprake van een groeiende belangstelling voor beleidsintegratie. De toenemende complexiteit van beleidsproblemen vraagt namelijk om een andere aanpak. Vanwege de aanstaande Omgevingswet geldt dit ook voor ruimtelijk beleid. Beleidsintegratie wordt echter vaak onterecht als een gewenst resultaat beschouwd. Recent onderzoek toont aan dat beleidsintegratie een proces is. Dit proces kan onderzocht worden aan de hand van verschillende dimensies. Dit zou de negatieve effecten van beleid op andere domeinen kunnen verminderen. Deze dimensies zijn in de context van lokale overheden nog niet onderzocht. Daarom wordt deze benadering van beleidsintegratie in dit onderzoek bestudeerd aan de hand van de integratie van klimaatadaptatie in het mobiliteitsbeleid van de gemeente Den Haag. Uit de resultaten blijkt dat het proces van beleidsintegratie niet stopt bij het opstellen van beleid. In lokale overheden is onderscheid tussen beleidsvorming en uitvoering namelijk niet duidelijk. Daarom kan in de overgang tussen deze twee fasen desintegratie optreden. Dit maakt dat de operationalisatie van het onderzoeken van beleidsintegratie in lokale overheden complex is. Al met al blijkt het onderzoeken van de dimensies een bruikbare methode om het proces van beleidsintegratie te evalueren. Het is echter onvermijdbaar dat onvoorziene effecten van beleid blijven bestaan.
