Abstract:
Voor een laagliggend en dichtbevolkt land als Nederland is het essentieel om te reageren op klimaatverandering. Om het klimaatadaptatieproces te ondersteunen en minder vrijblijvend te maken heeft de nationale overheid het Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie [DPRA] gepubliceerd. Middels 7 ambities dient een waterrobuuste en klimaatbestendige inrichting van Nederland te worden bereikt. Het doel van dit onderzoek was het doen van een verkenning met betrekking tot de effecten van het Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie op de samenwerking tussen actoren betrokken bij het klimaatbestendig maken van de gemeente Eindhoven. Hiertoe is kwalitatief onderzoek verricht. Er is gebruik gemaakt van interviews, documenten en observaties. Daarnaast zijn er twee ‘illustrative’ cases bekeken, namelijk: Geestenberg en Strijp-S. Middels een conceptueel model, opgebouwd uit theoretisch voorwaarden voor co-creatie en de beleidsarrangementenbenadering, is uiteindelijk de volgende hoofdvraag beantwoord: “Hoe beïnvloeden de ambities van het DPRA het co-creatieproces tussen de actoren betrokken bij het klimaatbestendig maken van Eindhoven? Welke consequenties heeft dit veranderende beleidsveld voor de rol van de gemeente Eindhoven met oog op het doel om in 2050 een klimaatbestendige stad te zijn?”
Trefwoorden: Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie, co-creatie, klimaatverandering, lokale samenwerking
