Abstract:
In deze bachelorscriptie wordt aan de hand van Claes’ intertekstuele analysemodel gekeken naar de verschillende manieren waarop Annie M. G. Schmidt’s Foxtrot omgaat met oorlogsthematiek door gerelateerde morele kwesties en oorlogstrauma middels allusie in de vorm van afwijkende thematiek bespreekbaar te maken. Door Foxtrot te behandelen als adaptatie van broadwaymusical Cabaret wordt meer betekenis toegekend aan de manier waarop oorlogsdreiging zich manifesteert in Foxtrot, worden de verschillende intertekstuele transformaties die herkenbaar zijn tussen de twee teksten geduid en wordt de werking van dramatische ironie binnen Foxtrot onderzocht met betrekking tot zowel de jaren ’30 als de periode waarin Foxtrot in première ging, de jaren ’70. Dit alles om uiteindelijk een beeld te krijgen van de manier waarop theater door problematiek in een andere pasvorm te gieten trauma bespreekbaar kan maken.
