Abstract:
In de historiografie over de Partij van de Arbeid wordt gesteld dat de pressiegroep Nieuw Links tussen 1966 en 1971 het contact met het electoraat verloor. Dit artikel geeft inzicht in de reacties van kiezers op deze representatiekloof. Daarvoor worden de brieven aan de partijvoorzitters Sjeng Tans en Anne Vondeling onderzocht. De vraag luidt: welke rol vervulde de burgerbrief in het contact tussen de PvdA en haar kiezers tussen 1966 en 1971? Achtereenvolgend worden persoonlijke verzoeken, commentaren, emotionele betrokkenheid en reacties van de voorzitters geanalyseerd. De brieven weerspiegelen de groeiende invloed van de media op het politieke bewustzijn en de uitbouw van de verzorgingsstaat in de jaren zestig. Terwijl de burgerbrief een effectief middel was voor burgers om onrechtvaardigheden in het overheidsbeleid aan te kaarten, bleek het minder doeltreffend voor partijleden om invloed uit te oefenen op het partijbeleid. Zo kon een verwijdering plaatsvinden van een deel van de achterban.
