Abstract:
In deze scriptie worden de achttiende-eeuwse dichter Lukas Schermer (1688-1711) en zijn werk vanuit het perspectief van zijn jonge auteurschap benaderd, waarbij ideeën over youth agency en het concept self-fashioning leidend zijn. Een analyse van een selectie van Schermers werk en de parateksten en lijkdichten in Lukas Schermers poëzy (1712) laat zien dat Schermer zowel in zijn eigen ogen als in die van zijn omgeving een zelfstandige, maar nog niet volledig competente dichter was, terwijl zijn productie geen aanwijzingen geeft voor zijn jonge auteurschap. Het (zelf)beeld en de werkelijkheid blijken dus van elkaar te verschillen wat betreft competentie. De self-fashioning van Schermer als incompetente auteur is daarbij weinig opmerkelijk, maar het is wel typerend dat anderen dan Schermer zelf hem ook kwalificeren als iemand die moet groeien en leren. Verder onderzoek zou moeten uitwijzen of dat ook bij andere jonge auteurs gebeurt.
