Browsing by Author "Idema, Boudewijn"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Risicomanagement bij de verzakelijking van bedrijventerreinen : Een analyse met behulp van de RISMAN-benadering(2012-08) Idema, BoudewijnDe aanleg van bedrijventerreinen in Nederland wordt momenteel gedomineerd door gemeenten. Zij verwerven de gronden, maken deze bouwrijp en verkopen de kavels aan de afzonderlijke eindgebruikers. Dit wordt actief grondbeleid genoemd. Gemeenten zien dit enerzijds als onderdeel van hun taakstelling, anderzijds hopen zij hiermee werkgelegenheid op hun grondgebied aan te trekken. Hierdoor ontstaat er een concurrentiestrijd tussen gemeenten met als doel bedrijven binnen hun grenzen te laten vestigen. De schaduwzijden van dit publieke monopolie zijn duidelijk zichtbaar. Grond wordt inefficiënt gebruikt, doordat gemeenten kavels tegen een lage prijs aanbieden. Bovendien verouderen de bedrijventerreinen in rap tempo, doordat er geen integrale gebiedsontwikkeling wordt toegepast. De versnipperde eigendomsstructuur maakt het lastig een bedrijventerrein in zijn geheel te onderhouden. Deze vlugge veroudering van bedrijventerreinen leidt eveneens tot een lage kapitaalwaarde van het bedrijfsvastgoed, waardoor ondernemers weinig investeringen doen in hun bedrijfspand. Dit probleem heeft de afgelopen jaren veelvuldig aandacht gekregen in termen van verrommeling en verloedering. Een alternatief ontwikkelmodel is het faciliterende grondbeleid. Hierbij wordt grond verworven door marktpartijen waarna de bedrijfsruimten door hen worden verkocht of verhuurd aan de gebruikers. Ook kunnen kavels worden aangeboden waarop ondernemers zelf een pand bouwen. Gemeenten zijn in dit ontwikkelmodel geen grondexploitant, maar spelen slechts een ondersteunende rol. Een dergelijk beleid zou het inefficiënte grondgebruik en de veroudering van bedrijventerreinen een halt kunnen toeroepen, doordat men integrale gebiedsontwikkeling toepast en de kavels niet tegen een lage prijs aanbiedt. Bedrijventerreinenontwikkeling door marktpartijen noemt men de verzakelijking van de bedrijventerreinenmarkt. Dit ontwikkelmodel komt tot op heden weinig voor in Nederland, slechts 2% van het Nederlandse bedrijfsvastgoed is in eigendom van en wordt verhuurd door institutionele beleggers. De ministeries van Economische Zaken en VROM koesteren eveneens de wens tot de verzakelijking van de ontwikkeling van bedrijventerreinen. In 2010 brachten zij de Roadmap naar verzakelijking van de bedrijventerreinenmarkt uit, waarin de achtergrondsituatie wordt geschetst, alsmede het traject dat afgelegd dient te worden teneinde de verzakelijking te bewerkstelligen. In deze scriptie wordt verondersteld dat er nauwelijks private investeringen op bedrijventerreinen geschieden vanwege de te grote risico´s voor marktpartijen, in het bijzonder ontwikkelende beleggers. Deze risico´s vormen een belemmering voor verzakelijkingsprocessen. Ook wordt aangenomen dat private partijen meer oog hebben voor de risico- en rendementsaspecten bij de ontwikkeling van bedrijventerreinen dan gemeenten dat hebben. Betrokkenheid van commerciële partijen op de bedrijventerreinenmarkt zou in dat geval een meerwaarde hebben. De doelstelling van deze scriptie is de volgende: Het doel van dit onderzoek is inzicht verkrijgen in de risico´s omtrent de private ontwikkeling van bedrijventerreinen en de beheersmaatregelen om die risico’s ondervangen. Door het opstellen van een risicokader en het uitvoeren van een risicoanalyse vanuit de optiek van ontwikkelende beleggers kan de verzakelijking van de bedrijventerreinenmarkt gestimuleerd worden.Item Zelfsturing als hulpmiddel voor de bestrijding van de kleinekernenproblematiek in Ven-Zelderheide(2014-05) Idema, BoudewijnDe afgelopen jaren vertoont de Nederlandse overheid een terugtredende beweging. Steeds meer maatschappelijke taken worden overgelaten aan marktpartijen of aan de burgermaatschappij. Ook bij gebiedsontwikkeling is er een omslag te bespeuren van actief naar faciliterend grondbeleid. Tegelijkertijd spelen er zorgen omtrent de instandhouding van de leefbaarheid in rurale gebieden. De zogeheten kleinekernenproblematiek staat reeds decennialang in de aandacht, en omvat de vermindering van voorzieningen en werkgelegenheid in kleine kernen waardoor de leefbaarheid onder druk komt te staan. In deze masterthesis is de casus Hart van Ven-Zelderheide bestudeerd. Ven-Zelderheide is een kleine kern in het oosten van de Limburgse gemeente Gennep, direct aan de Duitse grens. Vanuit de dorpsgemeenschap bestaat de wens de leefbaarheid in het dorp te bevorderen. Een belangrijk onderdeel daarvan is de omvorming van een akker in het centrum van Ven-Zelderheide tot een aantrekkelijk dorpshart met ontmoetingsfunctie. Aangezien de gemeente Gennep geen actieve rol speelt bij deze gebiedsontwikkeling, kan het project gezien worden als een vorm van zelfsturing. Zelfsturing is de voornoemde actuele trend die inhoudt dat een groeiend aantal verantwoordelijkheden verschuift van de overheid naar de burgermaatschappij. Relevante theorieën die in dit onderzoek worden gehanteerd zijn de communicatieve rationaliteit van Habermas en de communicatieve zelfsturingstheorie van Cornelis. De doelstelling voor dit onderzoek is inzicht te verkrijgen in de mogelijkheden voor het inzetten van zelfsturing bij gebiedsontwikkeling in kleine kernen, door na te gaan in hoeverre aspecten van de zelfsturingstheorie van toepassing zijn op de casus Hart van Ven-Zelderheide.