Architectuur van de ziel: Thomas van Aquino en Hendrik van Gent over de verhouding tussen de ziel en haar vermogens
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2016-12-20
Language
nl
Document type
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title
ISSN
Volume
Issue
Startpage
Endpage
DOI
Abstract
Een belangrijk debat voor de middeleeuwse filosofische psychologie gaat over de vraag hoe de ziel en haar vermogens zich tot elkaar verhouden. Tot ver in de 13e eeuw was de Augustijnse traditionele identiteitsopvatting dominant. Thomas van Aquino gaat onder andere in de Summa Theologiae in tegen deze identiteitsopvatting en stelt dat de vermogens van de ziel onderscheiden moeten zijn van de ziel zelf. Hendrik van Gent is een van de eersten die ingaat op Thomas van Aquino's argumenten tegen de traditionele identiteitsopvatting. Hendrik verdedigt in Quodlibet III.14 een identiteitsopvatting, die zowel Augustijnse als Aristotelische elementen bevat. Hendrik van Gents opvattingen worden in oudere secundaire literatuur vaak opgevat als traditioneel. Analyse van zijn psychologie laat echter zien dat hij op innovatieve wijze de identiteitsopvatting weet te verdedigen als meest plausibele manier om de verhouding tussen de ziel en haar vermogens op te vatten.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen