Sterfte op het veen. Zuigelingensterfte, borstvoedingspraktijken en de industrialisatie van het Groningse veengebied (1901-1935).

Abstract

Onderzoek naar historische zuigelingensterfte in Nederland heeft recentelijk een sterke focus gehad op de hoge sterfte in Limburg en Noord-Brabant. In deze scriptie wordt een ander gebied uitgelicht; het Groningse veengebied dat tussen 1900 en 1940 de hoogste zuigelingensterfte kende in Groningen. Met behulp van doodsoorzakengegevens op individueel niveau is dit onderzocht. Beargumenteerd wordt dat de hoge zuigelingensterfte veroorzaakt werd door de aanwezigheid van industrie. Doordat moeders hun dagen doorbrachten in textielfabrieken was het niet of nauwelijks mogelijk thuis hun kinderen borstvoeding te geven. De kans was groot dat de alternatieve voeding die zuigelingen ontvingen vervuild was waardoor ze besmet raakten met fatale maag-darminfecties. Vanwege de komst van voorlichting door lokale wijkverpleging zijn moeders vermoedelijk hun baby’s borstvoeding gaan geven tegen het einde van de onderzoeksperiode. Hierdoor daalde de hoge zuigelingensterfte.