Biowetenschappelijke data in het museum: Een duiding van de samenwerking tussen biowetenschappers en beeldend kunstenaars binnen het evoluerende 21ste-eeuwse discours omtrent wetenschapscommunicatie
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2020-07-03
Language
nl
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Met de opkomst van natuurhistorische musea werd vanaf de tweede helft van de achttiende-eeuw een onderzoekscentrum geboden aan biowetenschappers. Zij bepaalden mede de manier waarop het onderzoek werd gepresenteerd en konden zo eenvoudigweg het wetenschappelijk onderzoek delen met de museumbezoeker. Wegens veranderingen binnen de biologie zelf werd “omstreeks negentienhonderd het laboratorium de voornaamste onderzoeksinstelling voor biologen” (Vissers 201). Het is mogelijk dat door deze fysieke verplaatsing weg van het museum, naar een meer afgezonderd bestaan, biowetenschappers het contact met een divers publiek zijn verloren. Tegenwoordig zijn er meerdere signalen dat biowetenschappers en beeldend kunstenaars weer nader tot elkaar komen. Een nationaal voorbeeld hiervan is Resurrecting the Sublime waarvoor biologen en beeldend kunstenaars een samenwerking zijn aangegaan. Deze samenwerking is exemplarisch voor de uitkomst van het discours omtrent wetenschapscommunicatie. Dit discours is een wending aan het nemen, waardoor niet langer de beeldend maker centraal komt te staan, maar veeleer de biowetenschapper.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Letteren