Windenergie : Een vergelijkend onderzoek naar windenergie in Nederland en Denemarken
| dc.contributor.advisor | Klaver, J.C.M. | |
| dc.contributor.author | Hoeve, A.S.J. (Arthur) van | |
| dc.date.issued | 2010-06-14 | |
| dc.description.abstract | Dit onderzoek beschrijft de overeenkomsten en verschillen tussen Nederland en Denemarken op het gebied van windenergie. Deze vergelijking wordt gemaakt aan de hand van het beleid dat beide landen uitvoeren en de sociale acceptatie van windenergie. Doel van deze vergelijking en dit onderzoek is om mogelijke lessen voor Nederland te kunnen trekken aan de hand van de situatie in Denemarken. Dit onderzoek is vooral tot stand gekomen door middel van literatuuronderzoek. De theorieën die hierbij gehanteerd zijn de beleidsarrangementenbenadering van Van Tatenhove, Arts en Leroy (2006) en de theorie van Wüstenhagen, Wolsink en Bürer: Social acceptance of renewable energy innovation (2007). De beleidsarrangementenbenadering en de theorie van sociale acceptatie bekijken elk verschillende dimensies van windenergie en -beleid (markt, overheid en maatschappij) waardoor er ook tussen deze theorieën onderling vergelijkingen gemaakt zijn. Op het gebied van beleid voor windenergie blijkt dat Nederland geen helder en eenduidig beleid voert om windenergie te stimuleren. Nederland kiest niet bewust voor windenergie maar ziet windenergie juist als één van de mogelijke energiebronnen. Het beleid van Nederland is dusdanig vormgegeven dat het voor marktpartijen ook niet aantrekkelijk is om betrokken te zijn bij windenergieprojecten. Zowel op het gebied van regelgeving, financiën als betrokkenheid van de overheid zijn er dusdanig grote obstakels dat het nauwelijks loont om te investeren in windenergie. Terwijl de toepassing van windenergie in Nederland moeizaam verloopt voldoet Denemarken reeds aan de Europese norm van 20% duurzame energie in 2020. Denemarken heeft reeds in de jaren ’80 besloten zich volledig te richten op duurzame energie, waaronder windenergie. Het beleid dat gevoerd werd is hier volledig op afgestemd. Het beleid is erop gericht windenergie te stimuleren en het aantrekkelijk te maken voor zowel marktpartijen als de lokale gemeenschap om te participeren in windenergieprojecten. Naast de verschillen in beleid zijn er ook grote verschillen waar te nemen op het gebied van sociale acceptatie. Nederland heeft jarenlang niet bewust gestuurd op het creëren van sociale acceptatie bij de lokale gemeenschap en de marktpartijen. Doordat de sociale acceptatie van windenergie op overheidsniveau niet unaniem is en niet als discours kan worden gezien is het ook niet gelukt om de sociale acceptatie bij de lokale gemeenschap te vergroten. Nederland heeft jarenlang geen beleid gemaakt met betrekking tot de landschappelijke inpassing van windmolenprojecten en nauwelijks overleg gevoerd met de lokale gemeenschap over de mogelijke projecten. De Deense overheid heeft vanaf het begin uitgestraald dat zij windenergie als een zeer belangrijk thema ziet en heeft bewust beleid gemaakt dat de sociale acceptatie onder de gemeenschap en marktpartijen moet vergroten. Zij hebben plannen gemaakt met verschillende belangengroeperingen voor de ruimtelijke inpassing van windmolenparken en bij nieuwe projecten wordt er altijd intensief overleg gevoerd met de lokale gemeenschap. Daarnaast worden ook voordelen geboden aan de lokale gemeenschap bij de komst van een nieuw windmolenpark waardoor de sociale acceptatie vergroot wordt. Men heeft immers naast de lasten ook de lusten. De belangrijkste conclusies uit dit onderzoek zijn dan ook dat er naast overeenkomsten tussen beide landen ook belangrijke verschillen waarneembaar zijn. Waar Denemarken heel bewust kiest voor windenergie doet Nederland dit niet. Dit vertaalt zich verder in het beleid waardoor dit weer verdere gevolgen heeft voor de marktpartijen en de lokale gemeenschap. Wanneer men het beleid op een zodanige manier vormgeeft dat marktpartijen en de lokale gemeenschap worden gestimuleerd zal dit ook een positieve invloed hebben op de sociale acceptatie bij deze partijen. Als Nederland het aandeel windenergie wil vergroten, zal het bewust moeten kiezen voor windenergie. Windenergie moet niet langer één van de opties zijn maar worden gezien als leidend discours. Pas wanneer dit het geval is kan men het beleid op een andere wijze vormgeven waardoor het voor partijen aantrekkelijk wordt om te participeren. Door intensiever te communiceren met marktpartijen en de lokale gemeenschap kan er draagvlak gecreëerd worden voor projecten en dit kan de sociale acceptatie ten goede komen. Pas wanneer er meer communicatie is en er bewuster voor windenergie gekozen wordt kan windenergie een succes worden in Nederland. | en_US |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/123456789/2713 | |
| dc.language.iso | nl | en_US |
| dc.thesis.faculty | Faculteit der Managementwetenschappen | en_US |
| dc.thesis.specialisation | Bachelor Geografie, Planologie en Milieu | en_US |
| dc.thesis.studyprogramme | Bachelor Geografie, Planologie en Milieu | en_US |
| dc.thesis.type | Bachelor | en_US |
| dc.title | Windenergie : Een vergelijkend onderzoek naar windenergie in Nederland en Denemarken | en_US |
Files
Original bundle
1 - 1 of 1