De Kerstcatastrofe van 1717

Abstract

In deze bachelorscriptie wordt de Kerstvloed van 1717 binnen de context van de groeiende disaster studies geplaatst. Met een historisch-culturele benadering staat de vraag centraal hoe de dichter Hubert Korneliszoon Poot op de watersnoodramp reageerde en wat ons dat leert over de rouwverwerking in de vroege achttiende eeuw. Om die vraag te beantwoorden, wordt er ingegaan op zijn gedicht Op den hoogen Watervloet, omtrent het einde des jaers MDCCXVII uit 1722. Naast het gedicht zelf worden de historische context, het veld van de rampenstudies en de auteursachtergrond belicht, waarna er wordt aangetoond om wat voor een soort gedicht het gaat, wat de bijzonderheden ervan zijn en welke elementen in het gedicht overeenkomen met het vaste beeldrepertoire van watersnoodliteratuur.