De zuiverheid van het talig mechaniek: Een onderzoek naar de wisselwerking tussen vertalen en dichten in het poëtische oeuvre van Anneke Brassinga (1948)

Abstract

In deze scriptie werd de onderlinge relatie onderzocht tussen dichten en vertalen in de poëzie van Anneke Brassinga. De hoofdvraag luidde: Wat is de wisselwerking tussen de vertaalde gedichten en de eigen gedichten in de drie dichtbundels Huisraad (1998), Verschiet (2002) en Het wederkerige (2014) van dichteres Anneke Brassinga (1948-)?. Middels toepassing van de theorieën van Michael Riffaterre, Roman Jakobson, Michail Bakhtin en Frans-Willem Korsten werden 22 gedichten geanalyseerd. Het corpus bevatte een gelijke verdeling van elf vertaalde gedichten en elf eigen gedichten. Uit de analyse bleek dat in zowel de eigen als de vertaalde gedichten Jakobsons poëtische functie werkzaam is. Daarnaast werd duidelijk dat de opname van vertaalde gedichten leidt tot veelstemmigheid. Meerdere interteksten – waartoe de vertaalde gedichten behoren – klinken tegelijkertijd mee. De vertaalde gedichten fungeren als ‘vruchtbare landbouwgrond’ om taalspel op te laten plaatsvinden in de gehele dichtbundel. Bedoeld wordt, dat de vertaalde gedichten extra talig materiaal om de gedichten mee te verrijken.