Heling van de ziel

Abstract

De hoofdvraag van de scriptie luidt: Hoe wordt een monastiek ritueel zoals de gezamenlijke vesperviering van Trappistinnen en cliënten uit de GGZ (te weten Pro Persona) en hun begeleiders door hen ervaren in spiritueel opzicht? Ik schets eerst de onderzoekscontext : de ontwikkeling van geestelijke verzorging in de GGZ in het algemeen en hoe gv gestalte krijgt bij Pro Persona. Vervolgens komt het theoretische kader aan de orde. Op grond van literatuuronderzoek beschrijf ik wat rituelen zijn, de functie ervan (in een contemplatieve liturgie) en het achterliggende concept van (Benedictijnse) gastvrijheid. Daarna volgt het empirische onderzoek: ik beschrijf de uitkomsten van de interviews die ik gehouden heb met cliënten, hun begeleiders en zusters. Uit de interviews blijkt dat deelname aan de gezamenlijke vesperviering voor alle geïnterviewden waardevol is voor de eigen spiritualiteit en het vinden van zin en betekenis in hun leven.Zij ervaren gelijkwaardigheid, verwantschap en wederkerigheid.