Whatsappen slecht voor schrijfvaardigheid? Een onderzoek naar de invloed van WhatsApp-gebruik op de schrijfvaardigheid van jongeren.

Abstract

Jongeren maken steeds meer en vanaf steeds jongere leeftijd gebruik van digitale, schriftelijke communicatie via hun smartphone. Met de komst van het medium WhatsApp is zelfs een eigen ‘WhatsApp-taal’ gecreëerd. Dit is een chattaal die ook wel omschreven wordt als informele schrijftaal; een taalvorm die afwijkt van de al bestaande formele schrijftaal. Deze taalvorm is alom aanwezig en is niet meer weg te denken binnen (jongeren)communicatie. Er wordt gesproken over ‘taalverloedering’. Echter, onderzoek naar de invloed van informele, digitale schrijftaal – ook wel ‘appen’ – is beperkt. Binnen deze studie is daarom gekeken naar de invloed van whatsappen en het lezen van teksten in het Standaardnederlands op de schrijfvaardigheid van jongeren. Daarnaast is gekeken naar de invloed van dagelijks WhatsApp-gebruik op de schrijfvaardigheid van jongeren. Daarbij stond de volgende vraag centraal: “In hoeverre beïnvloedt het gebruik van WhatsApp de schrijfvaardigheid van jongeren (scholieren)?” Er is een experiment uitgevoerd met 66 proefpersonen. Dit experiment bestond uit een primingtaak (lezen versus appen) en een schrijfopdracht. Daarnaast vulden de proefpersonen een vragenlijst in over WhatsApp-gebruik. Uit het onderzoek blijkt dat er geen significant effect (verschil) is in schrijfvaardigheid, tussen de proefpersonen die whatsappen voordat ze een schrijfopdracht maken en proefpersonen die een tekst in het Standaardnederlands lezen voordat ze een schrijfopdracht maken. Ook blijkt uit dit experiment dat het dagelijkse WhatsApp-gebruik geen invloed heeft op de schrijfvaardigheid van jongeren. Jongeren lijken een goed onderscheid te kunnen maken tussen het gebruik van informele, digitale schrijftaal en formele schrijftaal en weten wanneer welke vorm het meest passend is om te gebruiken.