Abstract:
Een veelgebruikt testinstrument bij de behandeling van sprekers met afasie is de Amsterdam-Nijmegen Test voor Alledaagse Taalvaardigheden (ANTAT; Blomert, Koster & Kean, 1995). Uit voorgaand onderzoek (Filipinski, 2014) bleek dat verschillende scenario's van de ANTAT een aanpassing behoeften om actualiteit, verbale eenduidigheid en inleefbaarheid te verbeteren. In huidig onderzoek is met behulp van een kwantitatieve en kwalitatieve analyse onderzocht welke scenario's in aanmerking kwamen voor aanpassing en hoe deze aanpassing eruit zou moeten zien, om deze scenario's weer te laten voldoen aan deze itemcriteria van Blomert et al (1995). Op basis van de resultaten kan overwogen worden om de aangepaste versie van verschillende scenario’s toe te voegen aan de huidige ANTAT.