De transitie naar een duurzame waterverdeling van de Nijl : Een analyse van het Nile Basin Initiative en het Cooperative Framework Agreement: Samenwerking of Conflict?

Keywords
Loading...
Thumbnail Image
Issue Date
2012-07-11
Language
nl
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Al duizenden jaren spelen waterconflicten zich af: conflicten tussen diverse partijen die allemaal gebruik willen maken van dezelfde waterbron. Waterconflicten worden ook steeds actueler als gevolg van wereldwijde veranderingen. In het stroomgebied van de Nijl is er ook een waterconflict en dit wordt steeds relevanter als gevolg van klimatologische, demografische en politieke veranderingen. Dit waterconflict is begonnen in 1929 toen Egypte en Groot-Brittannië een verdrag sloten over het Nijlwater. Egypte kreeg een grote hoeveelheid water toegewezen terwijl de overige oeverstaten vrijwel geen water mochten gebruiken. In 1959 werd er een nieuw verdrag gesloten, ditmaal tussen Egypte en Sudan. Egypte mocht 55,5 BCM gebruiken en Sudan 18,5 BCM. De overige oeverstaten werden hier niet bij betrokken en zouden daarom graag een wijziging willen van dit verdrag. Egypte heeft hier weinig behoefte aan omdat Egypte momenteel de beste positie heeft gezien de hoeveelheid Nijlwater. Er zijn diverse initiatieven geweest om een nieuw waterverdrag te sluiten. HYDROMET was in 1967 de eerste organisatie. Het bracht problemen aan het licht, maar kon geen oplossingen aandragen die gesteund werd door alle oeverstaten. Na HYDROMET kwam Undugu, en ook dit initiatief had weinig veranderingen tot gevolg. Daarna kwam TECCONILE, de eerste organisatie waarbij alle Nijloeverstaten aanwezig waren. Ook ontstond het Nile River Basin Action Plan, alsmede het Nile Basin Initiative dat voortkwam uit TECCONILE en nog steeds bezig is. Het is een initiatief dat er op uit is om eerlijk en duurzaam watermanagement van de Nijl te creëren en samenwerking zoekt tussen oeverstaten. Op dit moment kan gezegd worden dat samenwerking tussen alle oeverstaten nog niet gelukt is. Wel heeft het NBI het Cooperative Framework Agreement voortgebracht. Het doel van dit onderzoek is het leveren van aanbevelingen voor een nieuwe, meer duurzame waterverdeling van de Nijl, door een analyse te leveren van het tot op heden weinig succesvolle proces om te komen tot een nieuwe waterverdeling. Voor dit onderzoek maak ik daarvoor gebruik van diverse theorieën. De eerste groep theorieën gaat over waterconflicten. De kans op waterconflicten is groter als er meer schaarste is aan water. In een dergelijk geval willen meer actoren hetzelfde water gebruiken. Als landen afhankelijk zijn van één en dezelfde bron kunnen er conflicten ontstaan omdat het water gedeeld moet worden. Ook een niet-duurzame en daarom niet-efficiënte manier van watergebruik kan conflicten in de hand werken. Het is daarom goed om te streven naar goede verhoudingen tussen de oeverstaten onderling.
Description
Citation
Faculty
Faculteit der Managementwetenschappen