SLI en de vervoeging van de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd in narratieven.
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2016-08-30
Language
nl
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Deze scriptie beschrijft het onderzoek naar de morfosyntactische kenmerken van kinderen met Specific Language Impairment (SLI). Kinderen met SLI (N=50) en kinderen die zich normaal ontwikkelen (N=25) (typically developing, TYP) hebben in het kader van eerder onderzoek van Annika van der Made een verteltaak uitgevoerd waarbij het plaatjesboek 'Frog goes to dinner' (Mayer, 1974) gebruikt werd. In de huidige studie zijn de narratieven van deze kinderen geanalyseerd op twee morfosyntactische kenmerken, namelijk omissie van de congruentiemarkeerder in de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (t-omissie) en het gebruik van dummy auxiliaries in de derde persoon enkelvoud tegenwoordige en verleden tijd. Er is bestudeerd of er op het gebied van deze kenmerken verschillen bestaan tussen SLI en TYP en tussen leeftijdsgroepen binnen SLI en TYP. Ook is bestudeerd of er een samenhang bestaat tussen de kenmerken t-omissie en dummy auxiliaries onderling. Daarna is ook geëvalueerd of de kenmerken t-omissie en dummy auxiliaries samenhangen met de scores op een test voor passieve woordenschat (als maat voor taalontwikkeling) en met de scores op een test voor non-verbale intelligentie (als maat voor cognitieve aanleg). Ten slotte is ook geëvalueerd in hoeverre de kenmerken t-omissie en dummy auxiliaries kunnen dienen als een diagnostische markeerder voor SLI.
T-omissie en dummy auxiliaries bleken significant vaker gebruikt te worden door kinderen met SLI. Er bleek een significant verschil tussen leeftijdsgroepen wat betreft dummy auxiliaries in de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd. Er bleek een verband te bestaan tussen t-omissie en dummy auxiliaries en tussen deze twee kenmerken en de passieve woordenschat, maar niet tussen de twee kenmerken en de non-verbale intelligentie. Uitgaande van de percentages sensitiviteit en specificiteit van de twee kenmerken lijken t-omissie en dummy auxiliaries niet bruikbaar als diagnostische markeerder voor SLI. Voor vervolgonderzoek wordt daarom aanbevolen om gebruik te maken van composietscores van grammaticale kenmerken in plaats van gebruik van losse variabelen zoals in de huidige studie.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Letteren