Naar een slaafvrije cacaoketen
Keywords
Loading...
Authors
Issue Date
2013-06
Language
nl
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
In dit praktijkgerichte onderzoek zal er een bijdrage geleverd worden aan het slaafvrij maken van de cacaoketen door te analyseren in hoeverre en onder welke voorwaarden partnerships een bijdrage kunnen leveren aan een slaafvrije cacaoketen van Ghana en Ivoorkust. Het grootste probleem binnen de productiefases van de cacaoketen van Ghana en Ivoorkust betreft namelijk kinderhandel en ernstige vormen van kinderarbeid, oftewel slavernij, terwijl dit in de meeste landen verboden is. Dat het nog bestaat is het gevolg van gebrekkige controles of geen controles door de overheden van respectievelijk Ghana en Ivoorkust. Het grootste knelpunt in Ivoorkust is het onvoldoende controle kunnen hebben of krijgen over de cacaoketen. In Ghana is de controle gericht op afroming van winsten in plaats van op verduurzaming. Tony’s Chocolonely profileert zich met 100% slaafvrije
chocolade en zal dan ook als casus dienen. Hun doel is om alle chocolade ter wereld slaafvrij te maken, maar zij richten zich op Ghana en Ivoorkust en willen dat ze een goed voorbeeld zijn zodat andere chocoladebedrijven en organisaties hen navolgen op de weg naar 100% slaafvrije chocolade. Slavernij past binnen de sociale dimensie van duurzaamheid, waarmee er gesproken kan worden van een duurzaamheidvraagstuk. Partnerships kunnen gelinkt worden aan duurzame ontwikkeling omdat dergelijke problemen vaak een complex karakter hebben dat actieve betrokkenheid vraagt vanuit alle maatschappelijke hoeken. Uit de analyse van de partnerships die actief zijn in het slaafvrij maken van cacao bleek dat de voordelen zijn dat er informatie uitgewisseld kan worden en dat de toegang tot financiële middelen beter is. Uit de analyse vanuit het actorperspectief van de partnerships van de casus Tony’s Chocolonely bleek dat ze veel voordeel behalen met hun partnerships en dat de succesfactoren veelal van toepassing zijn, net als de risicofactoren. Door deze risicofactoren binnen de partnerships zoveel mogelijk te beperken kan er een bijdrage worden geleverd aan het slaafvrij maken van de cacaoketen van Ghana en Ivoorkust. De succesfactoren dienen hierbij wel aanwezig te
zijn. Partnerships kunnen namelijk tot op zekere hoogte bijdragen aan een slaafvrije cacaoketen. Aan de ene kant zijn partnerships een goede mogelijkheid om dit duurzaamheidprobleem aan te pakken. Echter, in het geval van Tony’s en hun partnerships niet helemaal omdat zij het probleem niet alleen kunnen aanpakken. Tony’s geeft aan dat zij als goed voorbeeld willen fungeren en hopen dat andere bedrijven hen navolgen. Partnerships zouden dus in het geval van Tony’s een bijdrage kunnen leveren aan een slaafvrije cacaoketen wanneer Tony’s het initiatief zou nemen tot het sluiten van
meer partnerships, zodat ze niet afhankelijk zijn van navolging van anderen om hun doel te bereiken. Maar wanneer er niet gecontroleerd wordt binnen de keten op slavernij, zal er geen 100% slaafvrije chocolade op de markt komen. Het sleutelwoord van de aanbevelingen is dan ook controle: in Ghana door de Cocobod, gericht op duurzame ontwikkeling en in Ivoorkust moet er een controle systeem worden opgezet waarbij Ghana als voorbeeld kan dienen. Uiteindelijk zou deze controle kunnen zorgen voor duurzame ontwikkeling van de cacaoketen en dus een slaafvrije cacaoketen. De boeren
zouden dan een eerlijke prijs betaald krijgen voor hun cacao en dit geld zouden ze dan kunnen besteden aan de productie van cacao, maar ook aan het verbeteren van arbeids- en leefomstandigheden. De problemen in de cacao-sector zouden daarmee aangepakt worden. Partnerships kunnen in dat geval bijdragen aan een slaafvrije cacaoketen want in
samenwerkingsverbanden weet men meer en werkt men effectiever.
Description
Citation
Supervisor
Faculty
Faculteit der Managementwetenschappen